Fons Vitae and other shit, eis tous aionas ton aionon

Αυτούς που με λατρεύουν συμπαθώ

Μηδέ ‘να όνομα δεν έχουν οι εχθροί μου
Είμαι ο Θεός μου και του Συ το Αγαθό
Η απεραντοσύνη των νερών και της ερήμου 

Άγγελοι, άνδρες και γυναίκες και μωρά

Ζώα και ψάρια, τα πτηνά κι’ η άγρια πλάση
Το δούλο φύλο που η ψυχή μου καθορά
Η χέρα θα τ’ αρπάξει να χορτάσει

Ό, τι ζητήσω θα το πάρω κι ό, τι πω

Τα κρέατά σας σκίστε για να γίνει
Κραυγάστε αν αγαπάτε – εγώ σιωπώ
Για των κλαμάτων των νεκρώνε η σαγήνη 

Σε ζώντες πιάνει, ουχί στον όμοιο σας Νεκρό

Απ’ όταν θριάμβευσε η Αλήθεια στο «ιερό».


Α.Κ.