Τον όρκο τους τούς
Ούννους να συντρίψουν Στην έρημο ντυμένοι
τα σαμούρια τους Πέντε χιλιάδες
πέσαν’ από δαύτους. Απ’ τα
σπασμένα οστά στου ποταμού τις όχθες κει Στα σύνορα Ψυχές εγείρονται
οικτρές Και μπαίνουν,
σαν μορφές να ’ταν ζωντανές, Στις κάμαρες όπου
τα όνειρά τους βλέπουν Όσοι αγαπούνε.
Τον όρκο τους μονάχα
συλλογιούνται