Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΘΕΑ




"Alabanza a la Santísima Muerte"

"Fuiste, ¡oh muerte inmortal!,
porque venciste al mundo
sometiendo dificultades
con un saber profundo,
haz, ¡oh Santa Muerte tan sagrada!,
que siempre triunfe en el mundo
por la pena y la agonia
que tú das al moribundo
en su postera agonia,
al desprenderse del mundo.
Haz, ¡oh Muerte tan sagrada!
que siempre triunfe en el mundo
por los dolores que das
al sentir tu emanación,
cuando tus miembros bien frios
son principo de emoción.
Haz, ¡oh Muerte celestial!,
que siempre triunfe en el mundo.
Haz, ¡oh Muerte celestial!,
que siempre triunfe en el mundo.
Haz, ¡oh Muerte celestial!,
calmando ya mi quebranto
unirme sólo a ese ser
a quien amaba yo tanto.
Haz, ¡oh Muerte celestial!,
que siempre triunfe en el mundo
sea orgulloso y primordial unirme
será un placer creo no arredre ni detenga
más que sólo su querer,
haz, ¡oh Muerte tan sagrada!,
que siempre triunfe en el mundo,
por nuestro Señor Jesucristo.
Amén".


***

SANTA MUERTE

Τι βολικό που θα ήταν, να υπήρχε για τον καθένα μας ένας προσωπικός θεός, αντάξιος όσων επιθυμούμε κι όσων είμαστε ικανοί να στερηθούμε για να τον αγαπήσουμε. Ένας θεός αγαθός μα δημιουργημένος να προστατεύει τη δική του κάστα φαύλων ανθρώπων, σαν τους τρελούς, τους οπιομανείς, τους δολοφόνους, τους έκφυλους, τους εν ζωή ακόμα πεθαμένους. Τα δύο αυτά άκρα, το καλό και το κακό, που αντιπροσωπεύουν οι μεγαλύτεροι θεοί, είναι τόσο ασφυκτικά για την πληθωρική ψυχή μου, που έχει στη φύση της χαραγμένους δύο δρόμους, οδηγούμενη σε κάθε έναν από τους δυο τους όποτε το θέλει. Όχι, δεν είμαι διχασμένη. Ζητώ μονάχα μια δική μου Σάντα Μουέρτε, να με προφυλάσσει απ’ τις ακραίες βουλές των Κυρίων, δίνοντάς μου την ελευθερία της. Για ‘μένα ένας θεός νεκρών θα γίνει η τελευταία ελπίδα σωτηρίας. Γιατί αυτό το σάβανο της πίστης μου, κάτω από το ζωντανό μου σώμα, θα γλιτώσει το πεθαμένο πνεύμα από τη σκύλευση και ίσως όταν πεθάνει και το σώμα μου να μπορέσω να διαδεχθώ την αγαπημένη μου θεά και να γίνω εγώ η επόμενη Αγία του Θανάτου.
*
*
α. κ.