Αν δεν θελήσατε ποτέ σας όμβρια βράδια
Όπου κυλούν ιδρώτες, αίμα, όπια, σάλιαΑν δεν θελήσατε ποτέ σας σπάνια χάδια
Όπως τα υμνούν τ’ αποκρυμμένα μαδριγάλια
Μα γι’ άλλο από ντροπή δεν σκύβετε κεφάλι
Και αφειδώς στην προσευχή το στόμα σπαταλάτε
Παρακαλώ σ’ άλλη στροφή αφήστε το σαντάλι
Δεν είμαι αυτό, ωραία κυρά, π’ αποζητάτε
Αν δεν θελήσατε ποτέ τα εύθραυστα πόδια
Γυμνά οι ανέμοι με δροσιά να διαφθείρουνΜόνο μου βάζατε εξ’ αρχής στη φύση εμπόδια
Τόσο που άγιοι να γελούν και να οικτίρουν
Χλεύες σαν λέει ο Θεός, στης Παναγιάς τ’ αυτί
Την ευτυχία από μακριά θε να κοιτάτε!
Αντίο, δίχως κλάματα, αντίο σας, γιατί
Δεν είμαι αυτό, ωραία κυρά, π’ αποζητάτε
Ήθος δεν έχω και δεν κάνω ζωή ασκητική
Στην γιορτή μου στήνουν πανηγύρι τα μπορντέλαΩς νέος, έκανα την ιατρική μου πρακτική
Σ’ εμέ τον ίδιο που με έτρωγε η χολέρα!
Και η γλίνα του έρωτα, σε μέρη μυστικά
Που οι παρθένες μ’ έξαψη γλυκιά τα συζητάτε
Γι’ αυτό σας λέω, σύρ’τε σ’ αγόρια μαλθακά
Δεν είμαι αυτό, ωραία κυρά, π’ αποζητάτε
Μήπως πεινάσατε? Σαφώς, οι όστιες που τρώτε
Δεν κάνουν στην πείνα του κορμιού που πολεμάτεΤα ξαναλέμε αν το χορτάσετε, μα ως τότε
Δεν είμαι αυτό, ωραία κυρά, π’ αποζητάτε
Aγγελική Κορρέ
