Αυτούς που με λατρεύουν συμπαθώ
Μηδέ ‘να όνομα δεν έχουν οι εχθροί μουΕίμαι ο Θεός μου και του Συ το Αγαθό
Η απεραντοσύνη των νερών και της ερήμου
Άγγελοι, άνδρες και γυναίκες και μωρά
Ζώα και ψάρια, τα πτηνά κι’ η άγρια πλάσηΤο δούλο φύλο που η ψυχή μου καθορά
Η χέρα θα τ’ αρπάξει να χορτάσει
Ό, τι ζητήσω θα το πάρω κι ό, τι πω
Τα κρέατά σας σκίστε για να γίνειΚραυγάστε αν αγαπάτε – εγώ σιωπώ
Για των κλαμάτων των νεκρώνε η σαγήνη
Σε ζώντες πιάνει, ουχί στον όμοιο σας Νεκρό
Απ’ όταν θριάμβευσε η Αλήθεια στο «ιερό».Α.Κ.
