Τάεκο Τομίοκα / 富岡 多恵子



 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Το σπίτι μου είναι μακρινό σα μια ιστορία
Όπου κανείς κανέναν δεν γνωρίζει
Οι άνθρωποι ερωτεύονται μ’ αγνώστους
Κι ο έρωτας τελειώνει, σα μια ιστορία 

Το σπίτι μου είναι μακρινό σα μια ιστορία
Υπάρχει μόνο μες στις σκέψεις των νεκρών
Που έχοντας θυμό γι’ αυτούς που ζούνε
Δεν εύχονται να επιστρέψουν σπίτι πια
 
Το σπίτι μου είναι μακρινό σα μια ιστορία
Όπου όλοι, σαν πεθάνουν, επιστρέφουν μοναχοί
Με τα χέρια τους γεμάτα από λουλούδια



物語のようにふるさとは遠い
みんな知らないヒトばかり
知らないヒトと恋に落ち
物語のように恋は終る

物語のようにふるさとは遠い
想い出すのは死んだヒトばかり
生きてるヒトには怨みがのこる
帰りたくないふるさとへ 

物語のようにふるさとは遠い
みんな死んだら一人で帰る
腕にいっぱい花を抱えて帰る



Μετάφραση: Αγγελική Κορρέ