[Σιντά οτοκό νο νοκοσιτά μονό βα], ποίηση του Σουνταρό Τανικάβα,
σε μουσική Τόρου Τακέμιτσου (1930-1996)
Ό,τι απομένει από έναν άντρα πεθαμένο
Είναι γυναίκα και παιδί
Και τίποτε άλλο
Ούτε μια ταφόπετρα.
Ό,τι απομένει από μια γυναίκα πεθαμένη
Ένα μπουκέτο μαραμένα λουλούδια και παιδί
Και τίποτε άλλο
Ούτε ένα φουστάνι
Ό,τι απομένει από ένα παιδί πεθαμένο
Πόδια εξαρθρωμένα, στεγνωμένα δάκρυα
Και τίποτε άλλο
Ούτε μια μνήμη
Είναι κληρονομιά νεκρού στρατιώτη
Όπλα σπασμένα, ένας εξαρθρωμένος κόσμος
Και τίποτε άλλο –
Δεν είναι σε θέση να εγκαταλείψουν την ειρήνη.
Είναι οι νεκροί που αφήσαν πίσω
Ζωντανούς - είμαι ζωντανός, και είσαι ζωντανός
Άλλος κανείς δεν απέμεινε
Άλλος κανείς δεν απέμεινε
Η Ιστορία είναι νεκρή, και απ’ αυτήν για μας απέμεινε
Τούτο το λαμπρό πρωινό, κι ακόμα το αύριο.
Τίποτε άλλο δεν απέμεινε
Τίποτε άλλο δεν απέμεινε.
Σουνταρό Τανικάβα / 谷川 俊太郎
死んだ男の残したものは
一人の妻と一人の子供
他には何も残さなかった
墓石ひとつ残さなかった
死んだ女の残したものは
しおれた花と一人の子供
他には何も残さなかった
着物一枚残さなかった
死んだ子供の残したものは
捩れた足と乾いた涙
他には何も残さなかった
思い出ひとつ残さなかった
死んだ兵士の残したものは
壊れた銃と歪んだ地球
他には何も残せなかった
平和ひとつ残せなかった
死んだ彼らの残したものは
生きてる私生きてるあなた
他には誰も残っていない
他には誰も残っていない
死んだ歴史の残したものは
輝く今日とまた来る明日
他には何も残っていない
他には何も残っていない
μτφρ. α.κ.
