"Συνήθισα στη
θλίψη
Και λαβώθηκα
χιλιάδες φορές
Μέχρι που
έγινε αβάσταχτο το να μην είμαι λαβωμένος
Και με
καταράστηκαν σ’ όλες τις γλώσσες
Μέχρι που
άρχισε να μ’ ανησυχεί το να μην είμαι καταραμένος
Κι όλες οι
χώρες φάνηκαν τόσο ίδιες
Που δεν βλέπω
τον εαυτό μου εκεί, που δεν βλέπω τον εαυτό μου εδώ."
