XXXIX.




Γδαρμένες οι γυναίκες μου πληθύνονται, η μία μέσα στην άλλη ·
Φαντάζομαι μια ενιαία μάζα από γυναίκες, γυμνών μυών κι αίματος κορμιά
Με τ’ άκρα του ενός βυθισμένα σε φυσικές ή τεχνητές οπές του άλλου
Και στους κόλπους των πιο εύσαρκων τα κεφάλια των πιο τολμηρών
Να υπερασπίζονται τις αρετές της προσωπικής υπερβολής τους.
Η μάζα των γυναικών μου τρέμει χωρίς σταματημό και τ’ άφυλα ζευγάρια
Των ματιών της κοιτάζουν τα χείλη μου που βρέχονται απ’ το σωματικό ποτό
Το ελευθεριάζον, τόσο για ‘μένα όσο και για κείνες,
Για όλες μας που, οιστρηλατημένες από ερέσιο χέρι, επικίνδυνο,
Στο ύψιστο δινόμαστε αίμα της αγάπης.


α.κ.


from the "reve du sadique....."