Πώς θα ‘ταν άραγε να έγραφα και με τα δυο μου χέρια; Τραγικό · δυο βασιλείς θανάτου ν’ αλληλοσκοτώνονται για τον ίδιο θάνατο. Ο σκοτωμός θα πέθαινε εις διπλούν, ο τάφος θα ‘φθανε στο τέλμα του, οι νεκροί θα ψυχορραγούσαν, η σήψη θα έφθινε. Δυο βασιλείς θανάτου στον ίδιο θάνατο : τα χέρια μου, η γραφή.
*
*
α.
*
*
*
*
Σημείωση :
Η ποίηση είναι ένας σταυρός. Άλλοι καρφώνονται επάνω του για να σώσουν ζωές κι άλλοι τον φορούν ανάποδα, παίρνοντας τον κακό το δρόμο που τελικά έχει περισσότερη πλάκα. Θα μου πεις, έτσι αντί να εξευγενιστεί η ψυχή, πεθαίνει. Οκ, μικρό το κακό. Είναι κι αυτή η σάρκα στη μέση, πώς ν’ αντισταθεί κανείς?
Σημείωση :
Η ποίηση είναι ένας σταυρός. Άλλοι καρφώνονται επάνω του για να σώσουν ζωές κι άλλοι τον φορούν ανάποδα, παίρνοντας τον κακό το δρόμο που τελικά έχει περισσότερη πλάκα. Θα μου πεις, έτσι αντί να εξευγενιστεί η ψυχή, πεθαίνει. Οκ, μικρό το κακό. Είναι κι αυτή η σάρκα στη μέση, πώς ν’ αντισταθεί κανείς?
