Άνθρωποι της Πόλης




..................................................................στον αγαπημένο μου Στέλιο


*


Κρυμμένοι κάτω από παράλυτες φενάκες
μες σε χλιδές, χαζοποιήματα και χρήμα
του κόσμου όλου οι σαθρότατοι μαλάκες
και να τους φτύσεις ακόμη θα ‘ναι κρίμα

Άνθρωποι άσχημοι, τρελοί κι αλλοπαρμένοι
μόνη τους έννοια να βρούνε να πηδήξουν
καμία γκόμενα απ’ το πλούτο μεθυσμένη
ίσα την όλη τους ανία να καταπνίξουν

Παιδιά νεκρά μόνο γεννάει αυτός ο κόσμος
παιδιά βουβά με μαλακία ποντισμένα
να υπακούνε όσα προστάζει ο σάπιος νόμος
που τα ποθεί ολημερίς μαστουρωμένα

Ποτέ δεν ήμουν ισχυρή ή ευυπόληπτη
του δρόμου σκατά η ζωή κι εγώ πατώ ξυπόλητη



Άντζυ Κ.







Αφιερωμένο στους "ανθρώπους της πόλης".
Το 'γραψα καιρό πριν, είπα να μη το δημοσιεύσω,
μια ποιητικήν υπόληψη την έχουμε. Δε γαμ**ται....
Λίζα, έλα να κάνουμε μπανάνα!! Που το βρήκα αυτό το φρούτο...