 |
| Elizabeth Shippen Green - Life Was Made for Love and Cheer, The Red Rose, Harper’s Magazine 1904 |
Και
συμπεραίνουμε: ο άνθρωπος
πενθεί μονάχα γι’ αυτό
Που είναι
ανώτερό του.Δεν πενθεί για τις μάνες των δολοφόνων, ούτε για τους
Φουρνάρηδες, ούτε για τους χωρικούς – ο άνθρωπος δεν πενθεί
Για την οικονομία! Δεν πενθεί για τους ήρωές του ούτε
Για τους γειτόνους του, ούτε για τις σερνικές νέγρες του,
Ούτε για τους φτωχούς οβριούς του – ο θάνατος, ομολογουμένως,
Δεν έχει ταξική συνείδηση! Ομολογουμένως, δεν έχει «δικούς του».
Ο άνθρωπος δεν πενθεί για τις ξερακιανές Γερμανίδες του,
Ούτε για τους ουκρανικούς σκελετούς, δεν πενθεί
Για τις τσίτσιδες εσταυρωμένες ούτε για τους ποπολάρους,
Δεν πενθεί για τους στασιαστές, δεν πενθεί για τους δρόμους,
Ούτε για τα σκυλιά, ούτε για τους δασκάλους, ούτε
Για τους πιτσιρικάδες τούς χτυπημένους από μια πεταλούδα,
Μια τόση δα πεταλουδίτσα.
Δεν πενθεί για τους φυσικούς θανάτους των ποιητών του,
Τις εκτελέσεις των ηγετών του – μεν και δε, λίγο πολύ, με τιμές αρχηγού
Κράτους ή, έστω, δημοσία δαπάνη άλφα ή βήτα κατηγορίας
Και τα τοιαύτα∙ γιατί ποιος θα ’θελε, θου, το Κράτος μπλεγμένο
Στα πόδια του θανάτου του; Θου. Δεν τους πενθεί.
Προσοχή: τους αγαπά όλους τους, μα δεν τους πενθεί.
Όμως πενθεί τις πριγκίπισσές του, πενθεί τις Εγγλέζες και τις Γαλλίδες του,
Πενθεί τους θεούς του και τους προφήτες του – γνωρίζει πως ο κόσμος
Απώλεσε εκείνους τους αγέρωχους προφήτες –, πενθεί τους αγνώστους του,
Πενθεί τους κωμωδούς του, πενθεί την πατρίδα,
Τους φυσικούς θανάτους των ηγετών του, τις εκτελέσεις
Των ποιητών του. Μα πώς; Τι; Σκλάβος κι ελεύθερος
Την ίδια στιγμή;
Και συμπεραίνουμε: ο άνθρωπος πενθεί μονάχα γι’ αυτό
Που είναι ανώτερό του. Άνθρωπος, για να ξέρουμε και τι λέμε –
Να εκμεταλλεύεσαι τον καθέναν σύμφωνα με τις δυνατότητές του
Να χειραγωγείς τον καθέναν σύμφωνα με τις ανάγκες του –,
Για να ξέρουμε και τι λέμε
Γι’ αυτό το θηλαστικό που δεν μπορεί να κάτσει στ’ αυγά του.
α.κ.
Σιγκιρίγες για τον Ταύρο του Τερουέλ, XLI
2014 -
...
