Ο
γερο-θεός
Έφτυσε
το φλέμα του
Κρυφά
απ’ την καταιγίδα
*
Είν’
ένας κόσμος∙
Θα
μπορούσε να ήταν
Και
κάποιος άλλος
*
Σιγανή
βροχή
Δυο
πάπιες μανδαρίνοι
Αλλάζουν
τα σεντόνια
*
Αμ,
ανθρώπινο
Είναι.
Και ανθρώπινα
Είναι
τα πάντα.
*
Κοιμάται.
Μαύρη
Γριά
σε κοιλιά λευκής
Νέας: η γάτα
*
Όλοι
ξέρουμε
Τι
θα κάνουμε τότε∙
Γι’
αυτό, σωπάτε
Α.Κ.
